Vol 12. മലബാറിലെ നമ്പൂതിരിമാർ, അമ്പലവാസികൾ, നായർമാർ എന്നിവരെക്കുറിച്ച്

ഒരു വൻ കൂട്ടം കാട്ടുറുമ്പുകളെ കാണുന്നതുപോലെയാണ്. ഓരോ ഉറുമ്പും ഓരോ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്നത് കാണാം. ഈ ഉറുമ്പുകളെ മൊത്തമായിത്തന്നെയാണ് മിക്കവരും വീക്ഷിക്കുക. എന്നാൽ ആ ഉറുമ്പിൻ കൂട്ടത്തിന്റെ സാമൂഹിക ഉള്ളറകളിലേക്ക് പോയി നോക്കിയാൽ, പലവിധ സ്ഥാനികളും അധികാരികളും, വിധേയത്തം അവകാശപ്പെടുന്നവരും അവ നൽകുന്നവരും, അടിമപ്പെട്ടവരും അടിമപ്പണിചെയ്യിക്കുന്നവരും അങ്ങിനെ പല വ്യത്യസ്ത ഉറുമ്പു വ്യക്തികളേയും കാണാനായേക്കാം.

പോരാത്തതിന് അവർക്കിടയിലുള്ള ആശയവിനിമയ സമ്പ്രദായത്തിൽ വളരെ കൃത്യമായി ആലേഖനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുള്ള ബന്ധങ്ങളുടേയും അധികാരങ്ങളുടേയും അടിമപ്പെടലിന്റേയും വാസ്തല്യത്തിന്റേയും വിധേയത്വത്തിന്റേയും വ്യക്തമായ കോഡുകളും കാണാനായേക്കാം, ഈ വിധ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് അറിയുന്ന ഒരാൾ അവയ്ക്കായി നോക്കിയാൽ.

ഇന്നുള്ള ഇന്ത്യൻ ഔപചാരിക ചരിത്രം എഴുതുന്ന അക്കാഡമിക്ക് ബുദ്ധിമാന്മാർ, ഇന്ത്യാ രാജ്യത്തിന്റെ ജനനത്തിന് മുൻപ് ഈ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽ ജീവിച്ചിരുന്നവരെ മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ച ഉറുമ്പിൻ കൂട്ടത്തെപ്പോലെതന്നെയാണ് വീക്ഷിക്കുന്നത്. എല്ലാരേയും ഇന്ത്യാക്കാർ എന്ന ഒരൊറ്റ പദപ്രയോഗത്തിൽ ഒതുക്കിനിർത്തിക്കൊണ്ടാണ്, ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണകാലത്തെ ഇക്കൂട്ടർ ചിത്രീകരിക്കുന്നത്.

നോക്കൂ ഏതാനും ദിവസങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഒരു കൃമി ഒരു ഇങ്ഗ്ളിഷ് പത്രത്തിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നത്:

QUOTE: When history bends to the whims of those in power, beware. The British bent it to make them look like benefactors of India. END OF QUOTE.

ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണം ഇവിടെ ചെയ്തത് കള്ളച്ചരിത്രം എഴുതാലാണ് എന്നാണ് ഈ കൃമി തന്റെ അതിബദ്ധി ഉപയോഗിച്ച് കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നത്.

വാസ്തവം പറയുകയാണെങ്കിൽ ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണത്തിന് ഈ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ ഉള്ളറകളെ ശരിക്കും മനസ്സിലായില്ല എന്നുള്ളതാണ് വാസ്തവം.

നായർമാരെക്കുറിച്ച് കുറച്ചുകൂടി എഴുതേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. അതീവ സങ്കീർണ്ണമായി തമ്മിൽ ബന്ധിപ്പിക്കപ്പെട്ട് കിടക്കുന്നവ്യത്യസ്ത നായർ ജനക്കൂട്ടങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ് എഴുതുന്നത്.

ഈ എഴുതാൻ പോകുന്ന കാര്യങ്ങൾ അത്രയും വ്യക്തമായും കൃത്യമായും വായനക്കാരൻ / വായനക്കാരി മനസ്സിൽ പതിപ്പിക്കേണം എന്നില്ല. എന്നാൽ വെറുതെയൊന്ന് വായിച്ചു പോകുന്നത് നല്ലതാണ്. ഈ വിധം ചെയ്താൽ ഈ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തെ ഇങ്ഗ്ളിഷ് പ്രസ്ഥാനം എത്രമാത്രം സൂക്ഷ്മതയോടുകൂടിയാണ് വളർത്തിയെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചത് എന്ന കാര്യം മനസ്സിൽ മെല്ലെമെല്ലെ തെളിഞ്ഞുവരും.

ഇനി പറയേണ്ടുന്നത്, വിദേശബന്ധമുള്ള ചില ജാതിക്കാരെക്കുറിച്ചാണ്.

QUOTE from Malabar and Anjengo: Next come some castes most likely of foreign origin. END OF QUOTE.

Malabar and Anjengoയിൽ വിദേശം എന്ന് പറയുന്നത് മലബാറിന് തൊട്ടുപുറത്തായുള്ള പ്രദേശങ്ങളെയാണ്. ഇവിടെ മുഖ്യമായും പരാമർശിക്കുന്നത് ഇന്ന് തമിഴ്നാട് എന്ന് അറിയപ്പെടുന്ന പ്രദേശത്തെയാണ്.

അക്കാലങ്ങളിൽ Palghat താലൂക്കിലും, ആ താലൂക്കിനോട് തൊട്ടുകിടക്കുന്ന വള്ളുവനാടിലെ പ്രദേശങ്ങളിലും ഉള്ള ജനങ്ങളിൽ തമിഴ് ജനതയുടേയും തമിഴ് സംസ്ക്കാരത്തിന്റേയും സാന്നിദ്ധ്യവും കൂട്ടിക്കലരലും ഉണ്ടായിരുന്നുപോലും. പോരാത്തതിന് തിരുവിതാംകൂർ പ്രദേശത്തുനിന്നു പോലും ഈഴവർ അടക്കമുള്ള ജനങ്ങൾ ഇവിടെ കുടിയേറിയിരുന്നു എന്നും മനസ്സിലാക്കുന്നു. മലബാറിൽ കയറിപ്പറ്റിയാൽ പുതിയ അവകാശങ്ങൾ ആണ്.

ആദ്യം പറയേണ്ടുന്നത് മുത്തൻ (Muttans) എന്ന പേരിൽ പരാമർശിച്ചു കാണുന്ന നായർ നിലവാരത്തിലുള്ള ഒരു ജാതിക്കാരെക്കുറിച്ചാണ്. അവർ അന്ന് തങ്ങൾ വൈശ്യരാണ് എന്ന് അവകാശപ്പെട്ടു തുടങ്ങിയിരുന്നു പോലും. എന്നുവച്ചാൽ ഞങ്ങൾ ഈഴവരോ യാതോരുവിധ നായർമാരോ രണ്ട് കൂട്ടം തീയരോ അല്ലാ എന്ന് സാമൂഹികമായി പ്രഖ്യാപിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. ആ വിധ കൂട്ടരുടെ വംശീയ മേൽവിലാസം ഇവരുടെ മേൽ വന്നു പതിക്കുന്നത് ഇവർക്ക് ഇഷ്ടമല്ലായെന്ന് അർത്ഥം.

എന്നാൽ അവർ ബ്രാഹ്മണരും അല്ല. ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണം ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെ വിവിധ പ്രദേശങ്ങളെ മലബാറിന് പരിചയപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്തപ്പോൾ വന്നുതുടങ്ങിയ അറപ്പാകാം ഈ വിധമായുളള ഒരു അകൽച്ച വേണം എന്ന ചിന്താഗതി ഉണർത്തിയത്.

ഇവരിൽ ചിലർ തങ്ങളുടെ പേരിനോടൊപ്പം ഗുപ്ത എന്ന് ചേർത്തുതുടങ്ങി പോലും. മറ്റ് ചിലർ എഴുത്തച്ഛൻ എന്നും ചേർത്തുതുടങ്ങി.

Palghatലെ ചില മുത്തൻമാർ മണ്ണാടിയാർ എന്ന സ്ഥാന നാമത്താൽ അറിയപ്പെടുന്നുണ്ട് പോലും. എന്നാൽ ഈ മണ്ണാടിയാർ എന്ന സ്ഥാന നാമം തരകൻ എന്ന ജനത്തിൽപെട്ടവരിൽ ചിലർ ഒരു സ്ഥാനനാമമായി ഉപയോഗിച്ചുവരുന്ന ഒന്നായിരുന്നു പോലും.

ഈ മുത്തൻമാർ മക്കത്തായ കുടുംബ സമ്പ്രദായക്കാരാണ്. അതിനാൽ തന്നെ അവരിലെ സ്ത്രീകൾ യാതോരുവിധ സംബന്ധ ബന്ധങ്ങളിലും ചേരില്ല. ഇവരിലെ സ്ത്രീകളെ ചെട്ടിച്ചിയാർ എന്നാണ് ബഹുമാനിച്ച് പരാമർശിക്കപ്പെടുക.

ഈ ജനക്കൂട്ടത്തിന്റെ പുല പത്ത് ദിവസമാണ്. എന്നുവച്ചാൽ ഇവർ ഉന്നത ജാതിക്കാരാണ് എന്ന ധ്വനിയാണ് നൽകുന്നത്. പുല ദിവസങ്ങളുടെ എണ്ണം കൂടുന്നതനുസരിച്ച്, സാമൂഹികമായി കീഴിലോട്ട് നീങ്ങും എന്നാണ് മനസ്സിലാകുന്നത്.

ഈ വിധം ഉന്നതജാതി സ്ഥാനം പ്രഖ്യാപിക്കുന്നവർ ആണ് ഇവരെങ്കിലും, ഇവർ മാംസവും മദ്യവും ഉപയോഗിക്കുന്നവർ തന്നെ.

ഇവരുടെ ശുദ്ധീകരണ കർമ്മങ്ങൾ നടത്തുന്നത് ചോർട്ടവന്മാരാണ്. ഈ ചോർട്ടവന്മാർ എന്ന ആൾകൂട്ടം കുളങ്ങര നായർമാരോട് തുല്ല്യരാണ് പോലും.

ഇവിടെ ഈ കാര്യം എടുത്തുപറഞ്ഞത്, നമ്പൂതിരി, അമ്പലവാസി, നായർ എന്നിവർക്ക് ശുദ്ധികർമ്മങ്ങൾ നടത്തുന്നത് അട്ടിക്കുറിശ്ശി നായർമാരാണ് എന്ന കാര്യം പറയാനാണ്. ഈ അട്ടിക്കുറിശ്ശി നായർമാർ അല്ല മുത്തൻമാരുടെ ശുദ്ധികർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുക. പകരം, കുളങ്ങര നായർമാരാണ് ഇത് ചെയ്യുക.

സേവകരുടെ നിലവാരത്തിലെ വ്യത്യാസം പോലും ജാതിയുടേയും ജനത്തിന്റേയും നിലവാരത്തെ നിശ്ചയിക്കാനും തിരിച്ചറിയാണും അളക്കാനും സ്ഥാനീകരിക്കാനും ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ഒരു മാനദണ്ഡമായിരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്നു.

പിന്നെ പറയേണ്ടുന്നത്, കുളങ്ങര നായർ, അട്ടിക്കുറിശ്ശി നായർ എന്ന രണ്ട് കൂട്ടരുടെ പേരും വായനക്കാരുടെ അറിവിലേക്ക് വന്നു എന്നതാണ്.

മുത്തൻമാരെക്കുറിച്ച് ഒരു കാര്യം കൂടി പറയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. Palghatട്ടിലേയും വള്ളുവനാട്ടിലേയും മുത്തന്മാർ തമ്മിൽ അക്കാലങ്ങളിൽ കഠിനമായ വിരോധം നിലനിന്നിരുന്നു പോലും. എന്താണ് കാരണം എന്ന് എഴുതിക്കണ്ടില്ല.

ഈ എഴുത്തിൽ ഇപ്പോൾ തരകന്മാരെക്കുറിച്ചും എഴുതാം. ഇവരെക്കുറിച്ച് മുകളിൽ ഒരു വട്ടം പരാമർശിച്ചത് ശ്രദ്ധിക്കുക. ഇവരും നായർ വിഭാഗത്തിലേക്ക് കയറിക്കൂടിയ ഒരു കച്ചവട ജനമാണ്. തരകൻ എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം broker അഥവാ കച്ചവടങ്ങളിൽ ഇടയിൽ നിൽക്കുന്നവൻ, ധല്ലാൾ എന്നെല്ലാമാണ് എന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഇവരുടെ പ്രദേശവും Palghat താലൂക്കും ആ താലൂക്കിനോട് തൊട്ടുകിടക്കുന്ന വള്ളുവനാടിലെ പ്രദേശങ്ങളും ആയിരുന്നു പോലും. ഇവരിൽ ചിലർ അതിസമ്പന്നരും പ്രാദേശിക സമൂഹത്തിൽ വൻ ഉന്നതരും ആയിരുന്നുപോലും.

ഇന്നുള്ള മലപ്പുറം ജില്ലയിലെ അങ്ങാടിപ്പുറം എന്ന പ്രദേശത്തിലേയും അതിന് ചുറ്റുമുള്ള പ്രദേശത്തിലേയും തരകന്മാർ തിരുവിതാംകൂറിൽ നിന്നും കുടേയിറിയ നായർമാരാണ് എന്ന് അവകാശപ്പെട്ടിരുന്നുപോലും. Quilonണിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന എട്ടുവീട്ടിൽ പിള്ളമാരുടെ പരമ്പരയിൽ പെട്ട ഉന്നത നായർ വ്യക്തികൾ ആണ് എന്നാണ് ഇവുരടെ അവകാശം. ഇത് ശരിയാവാം. അതുമല്ലായെങ്കിൽ തിരുവിതാകൂറിൽനിന്നും രക്ഷപ്പെട്ടുവന്ന ഈഴവരോ മറ്റോ ആവാനുള്ള സാധ്യതയും പൂർണ്ണമായും തള്ളിക്കളയാൻ ആവില്ല.

(എട്ടുവീട്ടിൽ പിള്ളമാരുടെ ദാരുണ അന്ത്യത്തെക്കുറിച്ച് ഈ എഴുത്തിലെ Vol 2 40ആം അദ്ധ്യായത്തിൽ 👆 വിവരിച്ചിരുന്നു.)

എല്ലാരും തരംകിട്ടിയാൽ മുകളിലേക്കാണ് സാമൂഹികമായി ചാടിക്കയറാൻ ശ്രമിക്കുക.

അങ്ങാടിപ്പുറത്തെ തരകന്മാർക്ക് കിരിയാട്ടിൽ നായർ സ്ത്രീകളെ വിവാഹം കഴിക്കാം. അവരിലെ സ്ത്രീകൾ ചിലപ്പോഴെല്ലാം സമന്തൻ രാജകുടുംബത്തിലെ പുരുഷന്മാരുമായി സംബന്ധ ബന്ധത്തിൽ ചേരും.

അതേ സമയം Palghatട്ടിലെ തരകന്മാർ അവരുടെ ജാതിയിൽ നിന്നും മാത്രമേ വിവാഹം കഴിക്കുള്ളു. ഇതിൽനിന്നും എന്താണ് മനസ്സിലാക്കേണ്ടത് എന്ന് അറിയില്ല.

എന്നാൽ ഈ പറഞ്ഞതിൽ നിന്നും ചികഞ്ഞെടുക്കാവുന്ന ഒരു കാര്യം ഈ രണ്ട് തരകൻ കൂട്ടരും ചിലപ്പോൾ വ്യത്യസ്ത ജനങ്ങൾ ഈ പ്രദേശങ്ങളിൽ കുടിയേറിയപ്പോൾ, തരകൻ എന്ന ജാതിപ്പേര് കൈവശപ്പെടുത്തിയതാവാം എന്നതാണ്.

വടക്കേ മലബാറിൽ കൂടുതൽ വടക്കോട്ടായി വ്യാപാരി നായർ എന്നും Ravari Nayarഎന്നും പേരിൽ അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ഒരു കൂട്ടർ ഉണ്ട് പോലും. ഇവരെ തരകന്മാരായി നിർവ്വചിക്കുന്നവരും ഉണ്ടായിരുന്നു പോലും. ഇവരും തിരുവിതാംകൂറിൽ നിന്നും കുടിയേറിയവർ തന്നെ. എന്നാൽ Palghatട്ടിലേയും വള്ളുവനാട്ടിലേയും തരകന്മാർ ഇവരെ തങ്ങൾക്ക് തുല്യരായി കാണില്ലായിരുന്നു പോലും

തിരുവിതാംകൂറിൽ നിന്നും മലബാറിലേക്ക് കുടിയേറിയ ഓരോ കൂട്ടരും തക്കം നോക്കി നായർമാരായി മാറിയിട്ടുണ്ടാവുമെങ്കിലും, മലബാറിലെ ഓരോ പ്രദേശത്തും നേരത്തെ തന്നെ നായർമാരായി സ്ഥാനമുറപ്പിച്ചിരുന്നവർ ഇവരെ നായർമാരായി അംഗീകരിക്കാൻ കൂട്ടാക്കിയിട്ടുണ്ടാവണം എന്നില്ല. British-Malabarൽ ജാതീയമായി മുകളിലേക്ക് ചാടിക്കയറിയാൽ നിയമപരമായി യാതോരു ശിക്ഷയും കിട്ടില്ലാ എന്നതും ഇതിന് സൌകര്യം നൽകിയിരിക്കാം.

എന്നാൽ തിരുവിതാംകൂറിൽ നിന്നുകൊണ്ട് ഈ വിധമായുള്ള കുതിരക്കുതിപ്പ് അഭ്യാസം സാമൂഹികമായി നടത്തിയാൽ, ആളും ആൾക്കൂട്ടവും ചിലപ്പോൾ കഴുമരത്തിൽ ആണിയിൽ അടിച്ചിടപ്പെട്ട് വെയിലും മഴയും കൊണ്ട് ദ്രവിച്ച് പക്ഷികൾക്ക് ആഹാരമായി മാറിയേക്കാം.

അവസാനം പറഞ്ഞ വടക്കോട്ടുള്ള തരകന്മാരുടെ പുരുഷന്മാർക്ക് സ്വന്തം ജാതിയിൽ നിന്നും മാത്രമേ ഭാര്യമാരെ ലഭിക്കുള്ളു. എന്നാൽ ഇവരിലെ സ്ത്രീകൾക്ക് കിരിയാട്ടിൽ നായർ പുരുഷന്മാരുമായി സംബന്ധ ബന്ധം പറ്റുമായിരുന്നു. ഇതും ഇവരിൽ ഇവരേക്കാൾ ഉന്നതരുടെ രക്തം കടന്നുകയറാൻ സൌകര്യപ്പെടുത്തും. അതേ സമയം കിരിയാട്ടിൽ നായർ പുരുഷന്മാർക്ക് ഒരു നേരംപോക്കും ആയി കാര്യങ്ങൾ നിലനിൽക്കും. ആർക്കും ഇതിൽ കാര്യമായ പരിഭവം കാണില്ല.