Vol 12. മലബാറിലെ നമ്പൂതിരിമാർ, അമ്പലവാസികൾ, നായർമാർ എന്നിവരെക്കുറിച്ച്

ഇനി എഴുതാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് നായർമാരെക്കുറിച്ചാണ്. ഇതും ഏതെല്ലാം പാതകളിലൂടേയും വിവരസ്രോതസ്സുകളിലൂടേയും മറ്റും നീങ്ങും എന്ന് ഇപ്പോൾ പറയാൻ ആവില്ല.

മലബാറിലെ ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഭരണകാലത്ത് ഈ ഉപദ്വീപിൽ എഴുതപ്പെട്ടിട്ടുള്ള, നേരത്തേ പലപ്പോഴും പരാമർശിച്ചിട്ടുള്ള, പുസ്തകങ്ങളും, പോരാത്തതിന് ഈ എഴുത്തുകാരന്റെ സ്വന്തമായുള്ള സ്വകാര്യ നിരീക്ഷണങ്ങളും നായർമാരെക്കുറിച്ച് എഴുതുന്നതിനും ഉപയോഗിക്കപ്പെടും എന്നാണ് തോന്നുന്നത്.

എഴുതുന്നത് ഉത്തര മലബാറ്, ദക്ഷിണ മലബാറ്, കൊച്ചിൽ, ട്രാവൻകൂർ എന്നീ പ്രദേശങ്ങളിൽ ഉള്ള നായർമാർ എന്ന ജനക്കൂട്ടങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ്. പണ്ടു കാലങ്ങളിൽ ഈ പ്രദേശങ്ങൾ തമ്മിൽത്തമ്മിൽ കാര്യമായ ബന്ധമൊന്നും ഇല്ലാതിരുന്ന പ്രദേശങ്ങൾ തന്നെയായിരുന്നു എന്നും ഓർക്കുക. കടൽ മാർഗ്ഗം നീങ്ങിയാൽ, തീരപ്രദേശങ്ങളിൽ ചെന്നെത്താൻ പറ്റുമെങ്കിലും, ഉള്ളിലോട്ടുള്ള പ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് യാത്ര വളരെ ദുഷ്കരമായിരുന്നിരിക്കാം.

മുകളിൽ നൽകിയ വീഡിയോ ഈ പറഞ്ഞ കാര്യത്തെ സ്ഥിരീകരിക്കുന്നുണ്ട്. വീഡിയോയിൽ പറയുന്ന കാലം 1960കൾ ആണ് എന്ന് ഓർക്കുക. ഈ എഴുത്തിൽ പരാമർശിക്കുന്ന കാലം നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് മുന്നെയുള്ളവായാണ് എന്നും അതോടൊപ്പം ഓർക്കുക.

തിരുവിതാംകൂർ പ്രദേശത്തിന് തമിഴ് പാരമ്പര്യമാണ് ഉള്ളത് എന്ന് പറയുമ്പോൾ, അവിടെ തമിഴരാണ് ജീവിച്ചിരുന്നിരിക്കുക എന്നാണ് തോന്നുന്നത്. കറുത്ത തൊക്കിൻനിറം ഉള്ളവരാകാനാണ് സാധ്യത. ദക്ഷിണേഷ്യയുടെ വടക്കൻ പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്നും വെളുത്ത ത്വക്കിൻനിറമുള്ള ആളുകൾ വല്ലപ്പോഴും ഈ തമിഴ് പ്രദേശങ്ങളിൽ യാത്രചെയ്ത് എത്തുന്ന അവസരത്തിൽ അവർക്ക് ഏതുവിധത്തിലുള്ള സ്വീകരണമാണ് ലഭിച്ചിരിക്കുക എന്നത് അറിയില്ല.

എന്നാൽ പഴമയിൽ കേട്ടറിവുള്ള കാര്യങ്ങൾ ശേഖരിച്ച് ഒരു കടപ ചരിത്രം എഴുതിക്കൂട്ടിയിരിക്കാവുന്ന കേരളോൽപ്പത്തി എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിൽ, പരശുരാമൻ ഈ തീരപ്രദേശങ്ങളിലെവിടെയോ കയറിവന്ന കഥപറയുന്നുണ്ട് പോലും. ഈ കേരളോൽപ്പത്തിയിൽ തിരുവിതാംകൂറിലേതാണോ അതോ മലബാറിലേതാണോ, പഴമ ശേഖരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത് എന്നത് വ്യക്തമായി അറിയില്ല. എന്നാൽ ഉത്തര മലബാറ്, ദക്ഷിണ മലബാറ്, കൊച്ചിൽ, ട്രാവൻകൂർ എന്നിവിടങ്ങളെ മൊത്തമായി ഒരേ പ്രദേശമായി കാണാൻ ഈ ഗ്രന്ഥം ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നാണ് തോന്നുന്നത്.

വ്യക്തമായി മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്, തിരുവിതാംകൂറിലെ വ്യത്യസ്ത ജനവംശങ്ങളും മലബാറിലെ വ്യത്യസ്ത ജനവംശങ്ങളം തമ്മിൽ വ്യത്യാസം ഉണ്ട് എന്നതാണ്. പോരാത്തതിന്, തിരുവിതാംകൂറിൽ തമിഴ് പാരമ്പര്യമാണ് ഉള്ളത്. അതേ സമയം മലബാറിൽ തമിഴ് പാരമ്പര്യം ഇല്ലായിരുന്നു എന്നാണ് തോന്നുന്നത്. മലബാറിലെ യഥാർത്ഥ പാരമ്പര്യ ഭാഷയിൽ തമിഴിന്റേയും സംസ്കൃത്തിന്റേയും സ്വാധീനം ഇല്ലായിരുന്നു എന്നാണ് തോന്നുന്നത്.

തമിഴിന്റേയും സംസ്കൃതത്തിന്റേയും ലിപികൾ ഒരേ മൌലിക-ലിപിയിൽ നിന്നുമാണ് വളർന്നുവന്നത് എന്നും തോന്നുന്നു. കാരണം, അമ്മ എന്ന വാക്ക് നോക്കുക. അ എന്നും മ്മ എന്നും ആണ് തമിഴിലും സംസ്കൃത്തിലും എഴുതുക എന്ന് തോന്നുന്നു. அ ம்ம, अ म्म.

എന്നാൽ ഇങ്ഗ്ളിഷിൽ ഈ വാക്ക് എഴുതുന്നത് a m m a എന്ന രീതിയിൽ ആണ്. ഇങ്ഗ്ളിഷിന്റെ മൌലിക ലിപയും തമിഴ് / സംസ്കൃതം എന്നിവയുടെ മൌലിക ലിപിയും തമ്മിൽ ബന്ധമില്ലാ എന്നാണ് തോന്നുന്നത്.

അതേ സമയം മലബാറിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന മലയാളത്തിന്റെ ലിപികളുടെ ഭാഷാപരമായുള്ള അലങ്കാരമാതൃക, തമിഴ് / സംസ്കൃതം ലിപികളുടെ ഭാഷാപരമായുള്ള അലങ്കാരമാതൃക പോലെയാണ് എന്നാണ് തോന്നുന്നത്. ലിപികൾ ഭാഷയോടൊപ്പം വന്നതാണ് എന്നോ, അതുമല്ല പിന്നീട് ഭാഷയിലേക്ക് പിടിപ്പിച്ചു ചേർത്തതാണോ എന്നും അറിയില്ല.

ഉദാഹരണത്തിന്, ഉർദ്ദു ഭാഷയെ അറബി ലിപികളിലും ദേവനാഗരി ലിപികളിലും എഴുതാറുണ്ട് എന്ന് കേട്ടറിവുണ്ട്. എന്നുവച്ചാൽ ലിപിയെ ഭാഷയോട് ചേർക്കുകയാണ് ചെയ്തത് എന്നു തോന്നുന്നു.

പിന്നെ പറയേണ്ടുന്ന കാര്യം സംബോധന, പരാമർശം, അടിയാളത്ത സൂചകമായ ആദരവു നൽകൽ എന്നിവയെല്ലാം മലബാറിലെ മലയാളത്തിന് തമിഴിനോട് സാമ്യത കാണുന്നുണ്ട് എന്നതാണ്. തമിഴിലെ അണ്ണൻ മലയാളത്തിലെ ചേട്ടൻ ആണ്. വാക്കുകൾ വ്യത്യാസം ഉണ്ട് എങ്കിലും, വാക്കുകൾ വന്നു ചേരുന്ന ഡിസൈനിൽ സാമ്യതയുണ്ട്.

ഹിന്ദിയിലെ जि (ജി)യിൽ നിന്നും ഇതിന് വ്യത്യാസം ഉണ്ട് എന്ന് ഒരു തോന്നൽ.

ഇന്ന് ദക്ഷിണേഷ്യയിൽ പല ഭാഷകളിലും, പോരാത്തതിന്, ഇന്ത്യയിൽ നിലവാരംകൂറഞ്ഞ ഇങ്ഗ്ളിഷ് ഉപയോഗിക്കുന്നവരും സാറ് (saar / sar) എന്ന ഒരു പുതിയ വാക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. ഭാഷയിലെ മറ്റ് പദങ്ങൾ മാറുന്നില്ലായെങ്കിലും, സംബോധനയിലും, ആദരസൂചകമായി സംസാരിക്കുമ്പോഴും, ഈ പുതിയ പദം വാക്കുകൾക്കിടയിൽ സ്ഥാനംപിടിക്കുന്നു.

സംബോധന, പരാമർശം, അടിയളത്ത സൂചകമായ ആദരവു നൽകൽ എന്നിവയിൽ സാമ്യതയുണ്ട് എങ്കിലും, തമിഴും മലബാറിലെ മലയാളവും തമ്മിൽ മറ്റ് വാക്കുകളിൽ വ്യത്യാസം ഉണ്ട്. ഇതും ഒരു ആഴമേറിയ സൂചനയാണ്. എന്നാൽ എന്തിന്റെ സൂചനയാണ് എന്ന് വ്യക്തമായി ഊഹിച്ചെടുക്കാൻ ആവുന്നില്ല.

കേരളോൽപ്പത്തി എഴുതപ്പെട്ടത് വളരെ അടുത്ത കാലത്താണ് എന്നാണ് പറയപ്പെടുന്നതും തോന്നുന്നതും. അതിനാൽതന്നെ ആ ഗ്രന്ഥം എഴുതിയവർക്ക്, പഴയ കാല വിവരങ്ങൾ കൃത്യമായി അറിവുണ്ടാവും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല.

എന്നിരുന്നാലും, Nagam Aiya എഴുതിയ Travancore State Manual Vol1ൽ ഈ വിധം ഒരു വാക്യം ആ ഗ്രന്ഥത്തിൽ നിന്നും ഉദ്ദരിച്ചുകാണുന്നുണ്ട്.

QUOTE: These Nagas became the (Kiriathu) Nayars of later Malabar claiming superiority in rank and status over the rest of the Malayali Sudras of the west coast. END OF QUOTE

ആശയം : ഈ നാഗന്മാർ പിന്നീടുള്ള മലബാറിലെ (കിരിയാതു) നായർമാരായി മാറി. പടിഞ്ഞാൻ തീരപ്രദേശങ്ങളിലുണ്ടായിരുന്ന മറ്റ് മലയാളി ശൂദ്രരേക്കാളും കൂടുതൽ മുൻഗണനയും അന്തസ്സും അവർ അവകാശപ്പെടുകയും ചെയ്തു. END

ഈ മുകളിൽ നൽകപ്പെട്ട വിവരത്തിൽ നിന്നും നായർമാരെക്കുറിച്ചുള്ള എഴുത്ത് ആരംഭിക്കാം എന്നു കരുതുന്നു.

Video👇 details: A small clip taken from youtube🧚‍♂️ to substantiate the fact that there was not much connection between the various parts of present day Kerala in the days before India was formed.